W programie RFEM 6 wyniki dla węzłów siatki ES są określane przy użyciu metody elementów skończonych. Aby rozkład sił wewnętrznych, odkształceń i naprężeń był ciągły, wartości węzłowe są uśredniane w procesie interpolacji. W tym artykule przedstawimy i porównamy różne typy uśredniania, które w tym celu można zastosować.
W obliczeniowej mechanice płynów (CFD) można modelować złożone powierzchnie, które nie są całkowicie stałe, używając porowatego i przepuszczalnego medium. W świecie rzeczywistym mogą to być na przykład wiatrochrony, siatki druciane, perforowane fasady i okładziny, żaluzje, przęsła (stosy poziomych walców) i tak dalej.
Optymalnym scenariuszem, w którym należy zastosować obliczenia na przebicie zgodnie z ACI 318-19 [1] lub CSA A23.3:19 [2], jest sytuacja, w której płyta jest poddawana wysokiej koncentracji obciążeń lub sił reakcji występujących w jednym węźle. W programie RFEM 6 węzeł, w którym występuje przebicie, nazywany jest węzłem z przebiciem. Przyczyny tak dużej koncentracji sił mogą być spowodowane przez słup, siłę skupioną lub podporę węzłową. Łączenie ścian może również powodować obciążenia skupione na końcach, narożach i na końcach obciążeń liniowych i podpór.
Obliczenia na przebicie zgodnie z EN 1992-1-1 należy przeprowadzić dla płyt poddanych obciążeniu skupionemu lub reakcji. Węzeł, w którym przeprowadzana jest analiza nośności na przebicie (tj. w miejscu, w którym występuje problem z przebiciem) nazywany jest węzłem odporności na przebicie. Obciążenie skupione w tych węzłach może zostać wprowadzone przez słupy, siłę skupioną lub podpory węzłowe. Koniec przyłożenia obciążenia liniowego na płyty również jest traktowany jako obciążenie skupione, dlatego należy również kontrolować nośność na ścinanie na końcach, narożach i końcach ścian oraz na końcach lub narożach obciążeń liniowych i podpór liniowych.
Als Hilfsmittel bei statischen Berechnungen von flächigen Bauteilen besteht in RFEM die Möglichkeit der Anzeige der FE-Netz-Qualität. Hierbei wird eine interne Kontrolle der erzeugten FE-Elemente für definierte Kriterien durchgeführt.
In der Formeleditor-Umgebung können beliebige Parameter (Längen, Kraftgrößen etc.) zur Steuerung von Last- und Geometrieangaben in der Modellierung angegeben werden.
Lager können mittels Drag & Drop kopiert und verschoben werden, auch wenn im Kontextmenü die Funktion "Verschieben/Kopieren" nicht angeboten wird. Das trifft auf alle Arten von Lagern zu: węzłowych, liniowych, powierzchniowych. Diese können so auf einfache Art und Weise weiteren Knoten beziehungsweise Linien oder Flächen zugewiesen werden.
Die Option "Ausgerichtetes FE-Netz" wirkt sich bei der Netzgenerierung von Flächen mit gekrümmten und geknickten Außenkonturen aus. Dabei versucht das Programm, das FE-Netz an den Begrenzungslinien der Flächen auszurichten.
Wollte man den Mittelpunkt eines Rechteckes bestimmen, war es bisher notwendig, eine Linie von einem Eckpunkt in den Gegenüberliegenden zu konstruieren. Durch Teilen der Linie hat man den Mittelpunkt erhalten. W programie RFEM 5 i RSTAB 8 istnieje teraz możliwość utworzenia węzła między dwoma wskazanymi punktami. Man würde in diesem Fall nur die Eckpunkte markieren und kann anschließend bestimmen, wie groß der Abstand in Absolut- oder Relativwerten sein soll.
Aby ustawić wymiar w programie RFEM, w miejscach, które mają zostać zwymiarowane, musi istnieć fizyczny węzeł. Eine Bemaßung von freien Flächenlasten oder grafischen Ergebnissen war bislang somit nicht ohne weiteren Aufwand möglich.
Aby połączyć pręty stycznie do pręta zakrzywionego lub zakrzywionej powierzchni w programie RFEM, konieczne jest zdefiniowanie obrotu pręta połączonych prętów. Aby uniknąć ręcznego definiowania obrotu, można wyświetlić punkt środkowy zakrzywionej linii i umieścić na nim węzeł. Im Nachgang wählt man die Funktion "Stabdrehung mittels Hilfsknoten" und selektiert diesen. Im Anschluss werden die Stäbe automatisch in ihrer definierten Ebene (hier x-z) gedreht und die Oberkante des gedrehten Querschnittes liegt parallel zur Tangente der gekrümmten Linie.
Interfejs DXF w programie RFEM eksportuje teraz element 3DFACE do pliku DXF dla każdej komórki siatki ES eksportowanej konstrukcji. Element 3DFACE może być wykrywany przez AutoCAD podczas importu, a następnie wyświetlany graficznie jako powierzchnia. Różne style wyświetlania pomagają w poprawnym przedstawieniu graficznym powierzchni 3DFACE.
W RF-CONCRETE Surfaces powierzchnie zbrojenia siatkowego dla zbrojenia podstawowego i dodatkowego nie są wprowadzane ręcznie, ale można je wybrać z biblioteki. Dafür stehen verschiedene Lieferprogramme zur Verfügung, beispielsweise aus Deutschland, Österreich oder den USA.
W programie RFEM można użyć funkcji eksportu, aby wyeksportować wygenerowaną siatkę ES do DXF. Hierfür kann der Exportdialog im Programm aufgerufen und das "ASCII-Format – Ergebnisse" gewählt werden. Neben einem Ergebnis, wie zum Beispiel der Isolinien, kann das FE-Netz im Register "Ergebnisse – Isolinien (.dxf)" angewählt werden. Nach dem Export ist das Netz im DXF im Layer DL-FE-MESH verfügbar.
W przypadku analizy punktowej w RF-CONCRETE Surfaces można użyć funkcji "Filtruj punkty". Durch diesen Filter kann vom Anwender eine Gruppe von Punkten festgelegt werden, die in der Ergebnismaske ausgegeben werden soll. Der Filter kann unter anderem in Maske "2.3 Erforderliche Bewehrung punktweise" angewählt werden.
Czasami zachodzi konieczność dostosowania siatki ES elementów powierzchni do naszego modelu/konstrukcji geometrycznej. Program RFEM daje nam wiele możliwości, aby to uczynić. Na przykład oś ES można obrócić wokół punktu, wyrównać w kierunku punktu lub zorientować w układzie współrzędnych zdefiniowanym przez użytkownika. Kolejną opcją jest kierunek równoległy do linii, a zwłaszcza w tym przypadku, możliwe jest wprowadzenie lub wybór kilku linii.
W programach RFEM i RSTAB można tworzyć węzły nie tylko za pomocą współrzędnych, ale także za pomocą istniejących węzłów. Mit der Funktion "Knoten zwischen zwei Punkten" wird beispielsweise ein Knoten erstellt, welcher sich auf der gedachten Verbindungslinie zweier Knoten befindet. Die Distanz kann über eine Prozentangabe oder über relative Längen angegeben werden.
„Rozkład obciążenia” oznacza obciążenie faktycznie przyłożone do układu punktów siatki ES lub powierzchni ES. Rozmiar oczek siatki ES odgrywa istotną rolę w obciążeniu, zwłaszcza w przypadku obciążeń liniowych, a zwłaszcza wolnych obciążeń.